اگر می‌خواهی با خدا صحبت کنی، این کتاب را نخوان. اگر می‌خواهی صادقانه، بی‌کلک و بی‌ریا با خدا صحبت کنی، این کتاب را نخوان. حالا اگر خیلی اصرار داری این کتاب را بخوانی، هرچه می‌توانی کمتر بخوان؛ پنج صفحه، و یا حتی یک صفحه، و اگر فقط یک جمله‌اش را خواندی که چه بهتر. و اگر ناگهان همه‌اش را خواندی، بدان که آدم‌های این کتاب هنوز ادب و آداب نیایش را نمی‌دانند.
خداوندا!
همه فکر می‌کنند من خیلی چیزها سرم می‌شود. از ریاضی و هندسه و معماری تا ...آشپزی و آرایشگری و آبیاری.
اما...محبوبا!
آن‌ها نمی‌دانند که من نمی‌دانم.
راستش مخم کشش ندارد.
نه اینکه اصلا - یک چندتایی کتاب خوانده‌ام -
اما همیشه موقع کتاب خواندن، خوابم می‌گیرد.
الهی!
به من یک بالش نرم عطا کن
- به همراهِ یک روبالشیِ ساتنِ صورتی و خیالی آسوده -
و به آن‌هایی که نمی‌دانند من نمی‌دانم، کاری نداشته باش.
همین‌جوری خوب است. برای کسی که ضرری ندارد.
دارد؟
ندارد دیگر قربانت بروم.
استاد محمدمهدی رسولی نویسنده، شاعر، نقاش، کارگردان و برنامه‌ساز متولد 15 دی ماه 1342 در محله شیرازی تهران است. او که با ساخت برنامه‌های متنوعی چون اکسیژن تصویری به‌یادماندنی از خود به جای گذاشته است، همان شیوه بدیع را در آثار مکتوب خود نیز به کار برده است.
دیدگاه خود را بنویسید